Zomaar..

Een avond die begon met alle verplichtingen,eten koken,opruimen en bla bla bla,die op zich ook nog wel wat stress teweeg bracht eindigde in een gave avond.
Tuinkachel aangemaakt,zere kont gekregen door de tuintegels,goede gesprekken gehad,lekker warm,en nog even een tijdje gitaar getokkeld. 0.00 uur heb ik een punt achter dit feestje gezet,maar 't was zomaar even lekker.

Klinkertje.

2 telefoongesprekken vandaag..

Die me toch eigenlijk een dikke glimlach gaven.
Persoon 1 ziet de wereld van de sombere kant,kan verschrikkelijk mopperen op de politiek,op situatie's die hij tegenkomt en noem maar op.
Persoon 2 is een redelijk positief persoontje,ondanks haar respectabele leeftijd en probeert overal een lach uit te halen. Soms weleens tot het vervelende toe.
Met beiden had ik een raakvlak vandaag,de gesprekken gingen over voetbal.
Persoon 1 "Wat is de wereld toch slecht en gaat alles om sport en spel,notabene in de krant stond al een foto van 2 voetballende kamerleden,het moet toch niet gekker worden..."
Persoon 2 "Wat heb ik toch heerlijk genoten van voetbal van de week,hoewel het niks voorstelde was het gewoon een gezellig avondje.."
Ik moet dan lachen,en onwillekeurig maak je een vergelijk tussen mensen,oké ik weet het dat is niet juist. Maar ook niets menselijks is mij vreemd. Laat een ieder in zijn waarde,tenslotte is iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen keuze's!! Naar mijn gevoel bereik je daar veel meer mee in plaats van je druk te maken om voetbal. De bal rolt toch een kant op die je niet verwacht..

Klinkertje.

Was het allemaal maar zo simpel..

Kinderpostzegels,kijk ik begrijp duidelijk de kick,de voldoening en misschien zelfs wel de euforie van het verkopen. Zeker wel,misschien zelfs wel des te meer daar het kleine klinkertje dit in haar jeugd heeft moeten missen en stilletjes wat jaloers was op kinderen die ze wel mochten verkopen.
Al denkende kwam ik eigenlijk tot mijn eigen filosofie,je koopt een pakje postzegels voor een behoorlijk prijsje,maar kaarten die je niet aanstaan,vrolijke feestdagen wensen waarvan je nu al ongeveer over je nek gaat is tenslotte ook geen optie,dus maar postzegels want ondanks dat ik alleen maar doelgerichte post verstuur moet er toch een postzegel op.
Je krijgt van het verkopertje een zegeltje om op de deurpost te plakken en zowaar ben je gevrijwaard van alle belletjes,of mevrouw misschien nog kinderpostzegels wil kopen.
Perfecte uitvinding,hoewel ik ieder kind zijn of haar verkoop gun!!
Was het in het leven maar zo simpel,ik ben niet bang om confrontatie's aan te gaan,maar soms een zegeltje op mn voorhoofd,op mn telefoon,op mn mail,op ja zeg het maar..Dat zou in principe toch wel prettig zijn. Moraal van dit verhaal,ik geef zelf wel aan wanneer en of ik over iets wil praten,en maak ik een praatje mooi weer,klets dan lekker mee!! Daar doe je me meer plezier mee als met goedbedoelde maar onhandig getimede onschuldig beginnende praatjes met ook ongetwijfeld de meest goedbedoelde raadgevingen. Uitzonderingen zijn er!! Het voelt fijn om een achterban zonder zegeltjes te hebben!! En ik ben blij dat ik die heb. En die koester ik en is me ontzettend dierbaar.

Klinkertje.

2 soms wel 3 levens..

Die zo verschillend zijn. Verdenk mij nu niet gelijk na het lezen van mijn titel van schizofrenie!! Misschien kan ik het beter omschrijven als relativeren en aanpassen. Soms zijn die 2 levens moeilijk in elkaar te passen. Hoewel mijn incasseringsvermogen door ervaring vrij groot is geworden.
Oké,dat leven met iemand met een NAH moeilijk is weet ik,en het is constant jezelf wegcijferen om de ander de mogelijkheid te geven zijn kunnen weer opnieuw uit te breiden.
Het is constant voor jezelf pas op de plaats maken om grenzen af te bakenen.
En dat valt niet altijd mee.
Wie mij kent weet dat zwart bij tijden ook voor mij een kleur is. Ik schrijf met nadruk,wie mij kent!!
Mijn dagelijks motto is het zonnetje te zien schijnen,maar soms wordt het switchen in die levens mij ook moeilijk gemaakt. Vanavond een switch naar een totaal ander leven en denkwijze. Ook dat valt niet altijd mee. Kleding shoppen,iedere vrouw zou het leuk vinden,maar ik totaal niet daar er voor dit uitstapje veplichte kleding werd gevraagd,iets wat mij sowieso al remt.
Laat mij maar lekker met mn spijkerbroek en truitje en dan ben ik gelukkiger als wanneer ik me moet uitdossen voor zo'n "feestje".
Maar gelukkig duurde het "feestje"niet al te lang en kon ik weer mn heerlijke vertrouwde outfit aantrekken. De gesprekken die zijn gevoerd spelen nog wel in mn koppie en die verwissel ik minder snel als mijn kleding..

Klinkertje.

Wat doet mn blog rot zeg..

Maar dit terzijde.
Vanmorgen had ik een hele grote teleurstelling die me heel zeer deed!! Soms gaan dingen nou eenmaal niet zoals je wilt,maar erin berusten vind ik moeilijk en heb daar een behoorlijke baalbui van.
Morgen mag ik weer bij het CBR opdraven dus vandaag opnieuw alle kruisingen en bladiebladiebla in mn koppie zitten stampen. Ik hoop dat ze er morgen positief uitkomen,3 maal is toch scheepsrecht!!
Ben tenslotte een schippersdochter,dus ik ga hier gewoon mn recht op laten gelden.
Vanmiddag had ik een dillema,Er overleed zaterdagnacht iemand die ik ken vanuit mijn jeugd,mijn VO. tijd heb ik ook doorgebracht met haar dochter en ja wat schrijf je nu in een meelevend kaartje naar die dochter. Ik wil niet preken,geen schijnwoorden gebruiken,niet haar de gebruiksaanwijzing vertellen hoe het is om te leven zonder moeder,kortom ik heb best wel zitten zuchten op die brief. Kortom zoeken naar woorden. Maar goed het zit denk ik redelijk in elkaar. Ik hou niet van zwar(t)e kaarten en ga in zulke situatie's voor een persoonlijk schrijven maar dat dat moeite kostte was een feit.
I believe there are angel's among us!!

Klinkertje.

Lief blog..

Ik ben je giga ontrouw geweest deze week,waarvoor mijn welgemeende excuses. Ik kon simpelweg de tijd en ruimte in mn koppie niet vinden om ook jou nog even aandacht te geven,hoewel je een dierbaar vriendje van me bent. Ik hoop dat je het me vergeeft.
Er waren allemaal moeilijke dingen van de week die ik moest beslissen of komende week een beslissing over moet nemen en daarbij hoort een heleboel hersengekraak. Heb vanavond mn haar nog maar even een extra blonde look gegeven dat wanneer ik in de fout ga,ik dit kan wijten aan mijn blonTTheiTT. Ach nee,ik heb ook wel het zelfvertrouwen dat de beslissingen die ik maak niet over 1000 nachten ijs zijn gegaan dus zeker gegrond zijn,en verstand en emotie even proberen te scheiden is momenteel de beste beslissing.
Mijn breiwerk heeft goed op zn sode....jeweetwel gekregen afgelopen dagen. Zo heerlijk om je af te reageren op steken die toch niks zeggen maar intussen wel je werk zie vorderen.
Kan nog een heleboel vertellen,maar heeft denk ik geen toegevoegde waarde. Een rare en mooie droom,daarnaast een giga teleurstelling in een serieuze vraag,zuurkool eten bij dik 25 gr.....Maakt allemaal niet uit. Prioriteiten stellen is denk ik momenteel het belangrijkst en alleen aan mij de manier waarop ik dat ga doen.
I believe there are angels among us.

Klinkertje.

Tegenstrijdigheden..

Mijn leven is niet saai,maar er zijn dagen waarop de tegenstrijdigheden zich behoorlijk laten zien.
Het begon vanmorgen met het schoonmaken van de grafsteen van een voor mij belangrijk persoon. Een werkje waar je eigenlijk niet te lang over na moet denken,maar waar onwillekeurig je gedachten toch alle kanten bij opfladderen. Daarna nog een tijdje in het huis van deze persoon geweest. Het blijft raar om dingen af te maken waaraan zij begonnen was. Een bliksembezoekje gebracht bij mensen die in mijn jeugd belangrijk zijn geweest en waaraan ik goede herinneringen heb en over vanalles en nogwat gepraat. Na het uitspeuren van de reclamefolders ook nog maar even op koopjesjacht geweest bij de supermarkt. Uitgebreid gekookt met behoorlijk gemengde gevoelens. Een msn gesprek gehad wat heel diep bij mijn eigen emotie's en gevoel kwam. Tijd geinvesteerd in het proberen op te lossen,of in ieder geval een weg te vinden in het omgaan met bepaalde problemen. Mn breiwerk nog even beet gepakt om dit alles even op een rijtje te krijgen. Geprobeerd nog wat theoriekennis voor mn 3e theorie examen in mn koppie te krijgen en uiteindelijk even uitgeblust op de bank geploft.
Verdrietig,medeleven,practisch,emotioneel,en opnieuw practisch,alles wat emotie heet liep vandaag door elkaar heen.

Klinkertje.

Dit slaat nergens op maar was even oefenen...want

Foto's toevoegen snapte ik nog steeds niet,maar nu heb ik zomaar een mooi bloemetje!!
Hij is niet uit eigen tuin maar van??? Ik weet het eerlijk niet.

Klinkertje.

Tranen..

Klinkertje.

Rare dag..

Soms heb je van die dagen die zijn raar.
Je planning verloopt totaal niet en voor je het weet is het laat. Loopt alles in de sokken,worden afspraken niet nagekomen waarop je gerekend had,ligt je ega'tje ook nog een dagje in het ziekenhuis en loopt zodoende de etensplanning ook nog uit de hand..Dan even een diepe zucht en roeien met de riemen die je op dat moment hebt. Was overigens wel goed voor mn breiwerk waarover ik gister schreef. Ben weer redelijk gevorderd.
Als dat breiwerk toch een zou kunnen praten..........Lijkt me overigens beter van niet!!
Maar zo denkend en een beetje muziek luisterend zat ik me te bedenken dat ik toch eigenlijk wel hypocriet bezig ben, ik loop te schelden op pepernoten en chemisch verpakte kikkers van chocolade in de supermarkt,maar mijn breiwerk moet wel een sinterklaas kadootje worden...En er staan er nog een paar op de planning..
Tijd om plan B uit de kast te trekken,tot 4 december noem ik mn gebrei gewoon bezigheidstherapie en dan verpak ik het 4 december laat in de avond snelletjes in een papiertje met een zwarte piet erop..Tja ik geloof dat ik daar meer vrede mee heb. En pepernoten,die komen mn huis voorlopig niet in,laat staan kikkers!!!!!Doe voor nu nog maar een lekkere warme stroopwafel van de stroopwafelkraam op het winkelcentrum.

Klinkertje.

210 meter..

Aan gedachten,aan emotie's,aan herinneringen,soms ook bijna aan tranen....Kortom vanmiddag was het "me"time. En heb ik heerlijk 210 mtr wol weg zitten pennen. Ik was zo'n opgedraaid wekkertje dat al mn frustratie's uit mn breipennen kwamen en het voelde heerlijk!!
Ben ik ontspannen,nee. Vordert mn breiwerk,ja!! Alleen kom ik wol tekort,of heb ik frustratie te over?
Gezien ik zelf geen standaard recht toe recht aan mens ben,wil ik ook in die trend niet breien,dus gezocht naar het meest ingewikkelde telpatroon wat je kunt bedenken. Het leven is tenslotte ook een telpatroon. Maar net als met mijn breiwerk is er dan toch ook weer dat overwinningsgevoel bij tijden wanneer je dingen oplost,of om in de stijl te blijven,passend aan elkaar kunt breien.

Klinkertje.

Vergeet ik helemaal..

Te vertellen dat ik in mijn turbulente leven ook nog weleens avonturen meemaak.
Laat ik vooropstellen dat ik voor weinig bang ben,alleen kikkers bezorgen mij kriebels. Vooral die met die lange poten die rustig een cm of 30 hoog springen,tel daarbij op dat ik vlak bij een sloot woon,dus blijkbaar waarderen de kikkers mijn gastvrijheid wel,alleen ik hun aanwezigheid niet zo.
Ik hou van mijn planten,kan daar gewoon van genieten van hun bloeiende weelde in mijn tuin.
Ondanks de regen van afgelopen tijd,die gewoon langs hun potten leek te vallen,vroegen ze dringend mijn aandacht in de vorm van een slokje water. Nu ben ik de beroerdste niet en wilde ze vanavond even laven met een slokje slootwater. Heleboel moppers van mijn kant,rotgieter en bla bla bla,hij zat vol water,alleen kwam er niks uit. Geduld is even niet mn sterkste kant..
Ik kijk in die tuut (het was mn kleine plantengietertje) enja ik kijk in een paar oogjes..
Zat er een kikkertje klem in de tuut..
We hebben ervaring om op vrijdagavond 112 te bellen,maar dat ging me toch even te ver.
Heb hem lief en vermanend toegesproken en zachtjes met een breinaald onder de pootjes gekieteld en zodoende belande hij met een zucht van verlichting in mijn tuin.......

Klinkertje.

Als partner..

Van een heel eigenwijs persoontje,is omgaan met een NAH soms zo moeilijk.
Begrip kan ik voor veel dingen opbrengen,alleen mezelf inleven is soms zo onhaalbaar.
En dat sloopt me,dat vreet al mn energie op dit moment.
Vandaag ook wat medische dingen gehoord die me niet blij maken. Ik ga toch komende week mn voelhoorntjes opnieuw uitsteken op dit gebied.
Eigenlijk voelt het min of meer als een soort zwaard wat je boven het hoofd hangt,enja ik heb die mogelijkheid ingecalculeerd,maar toch..
Het is en blijft vechten voor eigenwaarde,en desondanks er zijn voor de ander.
Deze nuchtere klinker blijft erbij dat in muziek en creativiteit een heleboel gevoelens geuit kunnen worden,dus sinds vanmiddag is gitaar 1 weer helemaal gerestaureerd! Koste even wat,maar dan heb je ook (weer) wat!

Klinkertje.

Voor mama en oma..

Kus Klinkertje.

Als ik ergens van baal..

Is het falen. En vanmorgen heb ik weer gefaald. Mijn felbegeerde roze kaartje is weer een stapje verder weg. En ik baal baal baal.
Gelukkig over 12 dagen een herkansing,mits de website van het CBR een beetje wil meewerken.
Het lijkt werkelijk wel of alles tegen zit.
Ik had zo mijn hoop op 4 hulptroepen uit de hemel,maar ze hadden het blijkbaar te druk met hun eigen feestje. Gun ik ze ook,alleen had ik gehoopt dat ze mijn vingers naar de juiste toetsen zouden sturen.
Helaas pindakaas,CBR maar weer spekken,en hopen dat over 12 dagen de hulptroepen wel in de startblokken staan!! Met zoveel liefde had ik dat theorieboek nu in de kast gesmeten!!
Sprak net iemand die mij vrij na staat en die zei, "falen is ook logica die God bepaalt.."
Snappen jullie dit?
Ik even niet,maar ik ben misschien even te boos of té teleurgesteld in mezelf.

Klinkertje.

Oude liefde..

Rare dag gehad vandaag,heb geen zin om erover te schrijven maar er gebeurde teveel.
Vanavond kwam een bekende zijn nieuw verworven rommelmarkt schat showen en zowaar ik kreeg jeukende vingers. Dus ik heb ook mijn oude gitaars van zolder gehaald. Alleen het vasthouden voelde al als genieten,zeker 10 jr heb ik ze niet in handen gehad.
De tand des tijds had ook zijn werk gedaan en van beiden moeten er snaren hersteld worden. Planning voor vrijdag!! Zomaar opeens kwam die zin om lekker op een nazomeravond eventjes in de tuin te gaan zitten tokkelen.
Dit was mijn eerste kado voor mezelf toen ik uit huis ging. En ik ben,hoe ontstemd ze momenteel ook zijn,er nog steeds blij mee en heb er gewoon weer zin in.

Lekker!!

Klinkertje.

Ik heb zin..

Om te schrijven alleen weet ik niet waarover. Mijn koffiebezoek van vanmorgen was verre van interessant,de stofzuiger die eigenlijk wel heel nodig even door de woonkamer moet vind ik ook geen leuk onderwerp,snijbonen die ook nog de vriezer inmoeten is ook een not done onderwerp. Kortom ik weet even niks leuks of interessants te melden. Oké dan een klein leuk itempje,ik heb straks rijles.
Zit me de piep te leren voor theorie en mag komende donderdag daarvoor examen doen,en écht ik vind het een perfecte combinatie theorie en praktijk tegelijk. Heb er al wat lessen opzitten voor praktijk en iedere keer heb ik wel het gevoel dat mijn vrijheid een stukje dichterbij komt. Goed gevoel trouwens!!
Nu ben ik misschien een laatbloeier,maar wat heb ik het vorig jaar toen ik veel afhankelijk was van OV het vaak koud gehad,vaak die bus verwenst. Dus ik zie uit naar mijn RIJBEWIJS!!!

Klinkertje.

Tja..

Al tijden heb ik telefoon problemen,accu na 4 uurtjes opladen nog niet vol en gewoon dingen die niet gaan zoals ik wil. Met trillen doe hij zijn uiterste best maar een keertje geluid laten horen is teveel moeite. Ik was hem zat,spuugzat. Hoewel ik hem altijd een fijn vriendje heb gevonden.
Dus vanmiddag toch maar de nodige centjes in een nieuwe telefoon geinvesteerd.
Ben er wel blij mee,iedere verandering is even wennen maar ook dit went wel.
Ik ben lief,ik ben sociaal,afijn ik kan mezelf nog wel verder de hemel in prijzen,maar dat wil ik eigenlijk helemaal niet,maar waar ik het zo moeilijk mee heb is als mensen mij of mensen die mij lief zijn doodleuk naaien. Dus ik heb vanavond de stoute schoenen aangetrokken en de meneer gebeld die mij gevoelsmatig naaide. Was geen gesprek van niveau,ik ben rustig gebleven,maar owwwwwww in een face to face ontmoeting had ik denk ik uitgehaald. Einde van de week vervolg gesprek.
Dus al met al geen rustig dagje.
I believe there are angels among us!!

Klinkertje.

Had ik even nodig..

http://www.youtube.com/watch?v=Ey0HrEvh44c&feature=fvst

Klinkertje.

Waarom..

Zit nu dat kinderliedje "schipper mag ik overvaren,ja of nee"constant in mijn blonde koppie?
Relateert dat aan het maken van keuze's? Enigszins wel denk ik. Best wel een intensieve week voor de boeg. Komen ook wel wat keuze's om de hoek kijken. Tel daarbij op een gedenkdag van het overlijden van een voor mij heel dierbaar persoon,een huwelijksjubileum wat en hier op deze aarde wordt beleeft maar door de andere partner in de hemel,kortom allemaal emotie's die tegelijk komen.
Emotie's die je weer terug brengen in de tijd die was.
Ik heb mezelf toegestaan af en toe te " mogen overvaren"en zo de brug tussen verstand en emotie iets makkelijker te maken. Het is niet verkeerd stil te staan bij goede herinneringen,alleen soms doen ze zo verdomd veel pijn.

Klinkertje.

Als schippersdochter..

Heb ik wel ervaring met wisselende weersomstandigheden. De tuin van het huis waarin ik opgegroeid ben werdt ook altijd gestut en gesteund met een draadje hier en een touwtje daar wanneer de herfststormen ons landje weer bereikten. Al denkend liep ik vanmorgen een rondje in mijn eigen tuin. Mijn rozenliefde die ik heb overgenomen van oma,mijn "plant met vergeten naam"die stevig tussen stokken staat om hem niet te laten sneuvelen bij harde wind. Kortom alles in mijn tuin heeft een achtergrond of een min of meer verborgen liefde. Ook in mijn eigen leven zijn er stevige stormen,soms bekruipt me de gedachte weleens waar mijn stokken zijn,en toch geloof ik hierin op een stukje eigen kracht. Niet om mezelf een veer in de spreekwoordelijke achterste te steken,maar gewoon een drive om te gaan waar je voor staat.

Klinkertje.

Vanmiddag..

Had ik onverwacht een mooie ontmoeting en ervaarde ik weer hoe door de gave van creativiteit je tot je diepste ik gebracht kunt worden. Uitgaan is voor mij improviseren,maar vanmiddag lukte het dus ik heb ervan genoten. Ik bezocht een kerk waarin een grote expositie tentoongesteld was van quilts. Deze quilts waren gemaakt met een achtergrond,ernaast hing een flyertje met daarin de verklaring. Grotendeels waren deze gebaseerd op bijbelse dingen,maar ook een aantal op "gewone menselijke dingen"zoals vertwijfeling,angst,boosheid,maar ook een quilt met als thema NAH. En misschien omdat ik er constant mee te maken heb,misschien omdat het mijn hele leven beinvloed,die quilt raakte me diep in mn hart. Ernaast hing er eentje met als thema Authisme. Ook dat kom ik in mijn dagelijks leven constant tegen. Ze hingen gebroederlijk naast elkaar. Was écht heel bijzonder om te zien en te voelen.

Klinkertje.

Ik geloof..

Dat schrijven mij steeds in mijn leven de kunst van relativeren heeft gegeven en die ik nu ook weer ervaar. Bepaalde schrijfsels uit vroegere jaren heb ik op een speciale manier verbrand,stammend uit het pen en papier tijdperk. Gaf op zich wel een bevrijding. Gewoon ellende van jaren in de fik steken.
Ik heb daar op een hele speciale manier afscheid van genomen en kijk er ondanks tranen nog met een goed gevoel op terug.
Wat is nu nut van mijn blog dan,gewoon lekker schrijven. En ik zie wel welke richting mijn verhalen op gaan. Het voelt in ieder geval wel goed.
Op zich ben ik geen twijfelpersoontje,alleen heb ik bij dingen die ik doe wel een gevoel nodig wat mijn leidraad is.
Zo stond ik vanmiddag voor (gevoelsmatig) een soort jury die een oordeel moest vellen over door mij uitgesproken woorden,bevestigd en erkend door derden,en toch overviel me opeens het gevoel de régie te verliezen. Van dat soort gevoelens wordt ik niet blij. De régie blijft altijd bij mij,alleen soms heb je een andere hand erbij nodig die je eigen strakke hand ondersteund. En dat wordt stap nr drie om bij dat gevoel te komen.

Klinkertje.

Begint al lekker..

Ben ik met heel veel moed een blog begonnen,heb ik geen idee waarover ik zal schrijven. Ach ja,eigenlijk ook wel want er dwarrelt genoeg door mijn blonde bovenkamertje. Maar om daar nu logica in te vinden is soms een kunst apart. Relativeren en per dag leven zijn voor mij eigenlijk twee van die kunsten die ik me in mijn leven wel eigen heb geprobeerd te maken. Alleen wanneer dat eens een dagje niet lukt is het niet zo'n ramp,maar wel wanneer het dagen duurt en zelfs het "briefjesmaaksysteem" niet meer werkt. Dan is de puinhoop compleet en wordt het tijd om met strakke hand die logica weer zien te vinden. Het vroeg de nodige energie,maar het begin is er. Dus morgen positief weer verder met de volgende stap. Ondanks de regen van de afgelopen dagen heb ik vanmiddag met verbazing in de tuin rondgekeken. Ene kant is het volop herfst,en in een achterafhoekje staat de kersenboom te pronken met wat bloemetjes. Ik geloof werkelijk dat de tuin ook moeite met zijn logica heeft.

Klinkertje.

Iedere stap..

Is er eentje zei mijn oma vroeger altijd. En dit is mijn eerste stap in de blog wereld.
Waarom,ik heb lang getwijfeld. Wie is nu geinteresseerd in mijn verhalen. Zoveel interessants heb ik ook niet te melden tenslotte. Andere kant is dat schrijven zo'n heerlijke uitlaatklep is. En ik die bij deze ook ga benutten om jullie lekker te vervelen met mijn gezeur.

Klinkertje.