Ik hoor de werven,ik hoor de staalfabriek,ik hoor de stilte.
De werven en de fabriek geven me een melancholiek gevoel en van de stilte geniet ik.
Even helemaal niks. Rust..
Ik kijk naar buiten en de wereld wordt klein,het schuurlicht is nog amper zichtbaar.
Hoezo symboliek?
Gevangen in mijn eigen gedachten dwaal ik een eind weg,Ik kom terecht bij andere tijden en het maakt me verdrietig en onmachtig en vooral ook boos hoe dingen zijn veranderd. Het is alleen niet terug te draaien. Hopen en bidden dat de tijd zijn werk zal doen. Alleen,wat is tijd? uren,dagen maanden,of heel misschien zelfs jaren? Ik red dat denk ik niet.
Wanneer ik de tijd terug zou kunnen draaien was het gisteren al positief veranderd..
Ik voel de pijn in mijn hartje.
Ik kijk naar een foto met 2 prachtig mooie blauwe kijkers,mn hartje breekt om vergane glorie.
Ik vraag me af waarom.
Mn laatste sigaretje van vandaag rook ik buiten,ik kijk om me heen,de mist is wat opgetrokken en ik zie het schuurlicht branden...
Klinkertje.
