Nog even leuk..
zaterdag 12 november 2011
Grenzen..
Waar liggen grenzen,ja oké daar waar je ze zelf stelt. Maar wat wanneer je uit tolerantie die grenzen dan weer overgaat? Is het dan alleen maar ja en amen zeggen ten koste van jezelf?
Eigenlijk begon het gistermiddag,ik ben weer een stapje weg van mn roze kaartje en had een knallende botsing met die "examenbewaakmevrouw". Ging overigens niet over mijn examen maar we botsten gewoon en ik heb haar in minder nette bewoordingen mijn mening gegeven. Fout,had ik niet moeten doen. Of heet dat toch gewoon een kort lontje?
Gisteravond heel druk,en opnieuw een confrontatie die uitliep in iets heel pijnlijks. Mezelf redelijk ingehouden en tot vanmorgen gewacht met reageren. En toch,het doet pijn en voelt verd..md onmachtig wanneer je recht in je hart wordt geraakt,en weet dat terug "bekken"eigenlijk vechten tegen de bierkaai is. Fout,ik had niet moeten "bekken",Jezus suggereert ook verdraagzaamheid.
Vanmiddag rijles,is door al die "zakmomenten"ook niet ontspannen. Fel zonnetje midden in mn giechel wat lekker in mn brilletje flitste. Ik mag niet huilen,maar 't had weinig gescheeld vanmiddag.
Alles ging mis,waar liggen dan je grenzen? Misschien toch wel een juiste grens gesteld om een positieve talk te hebben met mn instructeur. Sigaretje erbij en beide bibberend van de koude wind,maar wonder boven wonder ging het daarna beter!! (En de verwarming op 23 gr..)
Vanavond over grenzen heen gegaan en opnieuw zette me dit aan het denken.
Hoever kun je gaan in tolerantie,medelijden en aan de andere kant ook bescherming.
Vooropgesteld die andere kant is het belangrijkst,alleen iemand naar de kl...te laten gaan kan ik ook niet. Dus dan toch maar weer grensverleggend bezig gaan..
Nu nog een belofte inlossen...En ik hoop en wens jullie van harte toe dat dit ook niet in jullie koppie's blijft hangen ;-)
Klinkertje.
Eigenlijk begon het gistermiddag,ik ben weer een stapje weg van mn roze kaartje en had een knallende botsing met die "examenbewaakmevrouw". Ging overigens niet over mijn examen maar we botsten gewoon en ik heb haar in minder nette bewoordingen mijn mening gegeven. Fout,had ik niet moeten doen. Of heet dat toch gewoon een kort lontje?
Gisteravond heel druk,en opnieuw een confrontatie die uitliep in iets heel pijnlijks. Mezelf redelijk ingehouden en tot vanmorgen gewacht met reageren. En toch,het doet pijn en voelt verd..md onmachtig wanneer je recht in je hart wordt geraakt,en weet dat terug "bekken"eigenlijk vechten tegen de bierkaai is. Fout,ik had niet moeten "bekken",Jezus suggereert ook verdraagzaamheid.
Vanmiddag rijles,is door al die "zakmomenten"ook niet ontspannen. Fel zonnetje midden in mn giechel wat lekker in mn brilletje flitste. Ik mag niet huilen,maar 't had weinig gescheeld vanmiddag.
Alles ging mis,waar liggen dan je grenzen? Misschien toch wel een juiste grens gesteld om een positieve talk te hebben met mn instructeur. Sigaretje erbij en beide bibberend van de koude wind,maar wonder boven wonder ging het daarna beter!! (En de verwarming op 23 gr..)
Vanavond over grenzen heen gegaan en opnieuw zette me dit aan het denken.
Hoever kun je gaan in tolerantie,medelijden en aan de andere kant ook bescherming.
Vooropgesteld die andere kant is het belangrijkst,alleen iemand naar de kl...te laten gaan kan ik ook niet. Dus dan toch maar weer grensverleggend bezig gaan..
Nu nog een belofte inlossen...En ik hoop en wens jullie van harte toe dat dit ook niet in jullie koppie's blijft hangen ;-)
Klinkertje.
Abonneren op:
Posts (Atom)