Schop onder de kont,broodjes mee (mogen jullie eigenlijk niet weten,maar het wordt denk ik suikerbrood),water en gaan!!!!
Dat is Klinkertjes motto voor vandaag.
Zal vanavond een verslagje schrijven van dit 199 jarige Klinkertje die gewoon toch gaat genieten vandaag. Ik blijf balen!! Actie zei een lief iemand vanmiddag tegen me,maar hoe kan dat nou? Als werkelijk alles tegenzit? Hoe kom ik dan tot actie?
Ik laat me niet door het leven op mn kop slaan want dat is te vaak gebeurd!!
Ach ik val jullie lastig met hersenspinsels die nergens op slaan denk ik.
Blijft me nog steeds de vraag,wat kun je iemand die niet normaal kan denken toerekenen?
Angst,ja begrijp ik wanneer je het leven niet kunt overzien!!
Vergeef je die iemand?
Ja in principe wel,alleen vertellen Klinkertje's botjes en spieren anders.
Begrijp je het?
Nee,doodsimpel antwoord ik begrijp het niet,maar begrijp het stilletjes misschien toch wel.
Wil ik het misschien begrijpen om het voor mezelf te kunnen plaatsen?
Niet weten is niet begrijpen.....Is wel weten dan wel begrijpen?
Zonder mezelf een veer te geven in de spreekwoordelijke ..................... Is het moeilijk om jezelf te verplaatsen in de wereld die een ander zo anders beleefd. Klinkertje begrijpt heel veel,staat voor alles open,maar soms diepe zuchten!!!!!!!!! Net is de zorg me uit handen genomen. Gelukkig en ik realiseer me dat dit hard klinkt,maar ik heb ook nog Klinkers!
Go for it Boys!!!!!!!! Mama love's you!!!!!!
Klinkertje.
